Στόχοι που με τυρρανούν επιδέξια, προσδοκίες στις οποίες αδυνατώ να ανταπεξέλθω, μια πόλη όπου βαρέθηκα να ζω και που είναι αφιλόξενη στα όνειρα μου, άνθρωποι που ζουν σε άλλο σύμπαν το οποίο αδυνατό να κατανοήσω. Θέλω να φύγω.Θέλω να ανοίξω τα πανιά μου και να φύγω. Να βρω μια γη που μπορεί και πάλι να με προκαλέσει. Να ονειρευτώ ξανά. Εδώ το μόνο που ονειρεύομαι είναι...να φύγω. Σαν αμόνι έχει κάτσει στο στήθος μου. Έμμονη ιδέα. Η φυγή.
Από πού ακριβώς είπαμε ότι φεύγω;
Όλοι οι bloggers που γνωρίζω είναι ήδη στο κόλπο οπότε δεν έχω ποιον άλλον να προκαλέσω...
1 σχόλιο:
ωωω θεέ μου... είναι σαν το γραψα εγώ! αυτό α-κρι-βώς είχα στο μυαλό μου γι αυτήν την εικόνα =/
Δημοσίευση σχολίου