Σάββατο, Αυγούστου 18, 2007
Πιάνο: Γιατί έγινε μύθος;
Πολλοί θα αναρωτιούνται για το πώς έγινε βασιλιάς αυτό το όργανο."Σιγά!Αφού απλώς πατάνε κάτι κουμπιά!Αυτό κι εγώ το κάνω!".Κι όμως...υπάρχουν χίλιοι διαφορετικοί τρόποι να αγγίξεις το πλήκτρο και αυτό ανταμείβοντάς σε για τον σεβασμό σου θα ηχήσει με χίλιους διαφορετικούς τρόπους. Και εκεί κάπου ξεκινά η μαγεία.Όταν νιώθεις τις δονήσεις της μουσικής να ριγούν στο σώμα σου και ο εγκέφαλος σου στροφάρει με ρυθμούς κινητήρα Formula 1 για να ακολουθήσει τις νότες, ενώ η καρδιά ξεχύνει τα ζουμιά της για να δώσει σ' αυτές ζωή!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Πόσο δίκιο έχεις... Έχει να κάνει και με την ψυχολογική σου κατάσταση κάθε φορά. Αλλιώς παίζεις chopin όταν είσαι ήρεμος και αλλιώς άμα έχεις τα νεύρα σου... Είδικά στη δεύτερη καλός είναι ο rachmaninoff ;p
Έτσι!Και τυχαίνει να ακούς μινόρε Μότσαρτ και να γελάς και να παίζεις τα χαζοματζόρε του και βγάζεις πόνο.Αυτή είναι η μαγεία του ακουστικού ήχου.Όμως δεν θα έλεγα πως ο Ραχμάνινοφ εκφράζει νευρικότητα...για εμένα τουλάχιστον.Αλλά ο Ραχμάνινοφ είναι μια άλλη συζήτηση,πολύ μεγάλη!
Δημοσίευση σχολίου