Παρασκευή, Δεκεμβρίου 02, 2005

"Με το μηδέν και το άπειρο να συμφιλιωθούμε"...

...γιατί ο Καρυωτάκης δεν αρνήθηκε ποτέ πως αναζητούσε την ηρεμία, έστω και αν παραιτήθηκε πριν να τη βρει. Και επειδή οι προσωπικές μας αναζητήσεις είναι ένα δώρο που πρέπει να το μοιραζόμαστε όταν μπορούμε, μήπως και μας πνίξουν στο τέλος...Και επειδή τέλος πάντων ήθελα να είμαι και εγώ blogger!Καλό ταξίδι σε όλους μας...

7 σχόλια:

. είπε...

καλό ταξίδι και σε σένα....

καλύτερα να μην πω τη γνώμη μου για τον καρυωτάκη..

mn8 είπε...

Καλως σε μπιου και γουελκαμ και χεβ α ναις τριπ :)

νερα'ι'δάκι .... είπε...

καλώς ήρθες! καλά μπλογκαρίσματα!!

Ανώνυμος είπε...

Καλό ταξίδι φίλε!

Ανώνυμος είπε...

"Με ένα ζευγάρι μάτια φοβισμένα
και με μια αστροφώτιστη αγκαλιά
πες μου τι θα 'μαι αλήθεια εγώ χωρίς εσένα
και σε ποιά κόλαση θα ξοδευτώ ξανά
Μικρό κορίτσι με τα βήματα χαμένα
τυχαία γόνατα ξεκούρασαν τα οστά μου
μα πάντα θα 'ρχομαι απ' τ' άπειρο σε σένα
με το χαμόγελό σου στη ματιά μου"

Σ.

Ανώνυμος είπε...

"Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες
στα περασμένα χρόνια.
Και σε ήλιο, σε καλοκαιριού προμάντεμα
και σε βροχή, σε χιόνια,
δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες..." Μαρία Πολυδούρη

Σ.

Πλεκτά Χειροποιήματα είπε...

Τελικά...

δέν μου είπες...