Διέξοδοι εκτόνωσης - Επανάσταση σημειώσατε 1

Γήπεδα ποδοσφαίρου. Φωνές,"τάξεις" ή ομάδες όπως προτιμάς,αδικία,επανάσταση (ή σπάσιμο κεφαλιών,ξύλο με ΜΑΤ και μη,κάψιμο συνδέσμων,όλα στο όνομα μιας ιδέας...εεε, ή μήπως στο όνομα απόλυτα αισχροκερδικώνεταιριών; Όπως προτιμάς είπαμε).Γυρνάς σπίτι και..."Ουφ,ξεφούσκωσα." Την άλλη μέρα ξαναβουτάς στα σκατά λιγότερο ενοχλημένος.
Λάκης Λαζόπουλος και ο κάθε Λάκης Λαζόπουλος. Κράξιμο (σωστότατο τις περισσότερες φορές), λόγια που όλοι νιώθουμε πως μας πνίγουν μέσα μας διατυπωμένα δημοσίως από ευρέως αποδεκτό πρόσωπο βγαίνουν στον αέρα. Ξεσηκώνεται ο λαός. Επανάσταση κάθε Τρίτη. Του καναπέ.Και την άλλη μέρα; Στα σκατά σαν να μην έγινε τίποτα (για άλλη μια φορά). Δεν ξέρω...μπορεί να είναι τελείως μούφα ο συλλογισμός μου αλλά:
Νομίζω ότι οι πολλαπλές δυνατότητες εκτόνωσης που μας προσφέρει η ζωή σήμερα μας φέρνει στα ίσια μας από την άγρια καθημερινότητά μας. Μήπως αυτό,όμως,μας κάνει να ανεχόμαστε την αθλιότητα που σερβίραμε στους εαυτούς μας για ζωή; Μήπως αν δεν είχαμε που να ξεσπάσουμε, θα ξεσπούσαμε τελικά στο σύστημα προκαλώντας (επιτέλους) την αλλαγή του;